Lokman Hakim bir gün oğluna:

"- Yavrucuğum, bu gün oruç tut ve konuştuğun her şeyi not et! Akşam olunca konuştuklarını bana arz edip hesabını verdikten sonra iftar edersin!" dedi.

Akşam olunca oğlu konuştuklarının hesabını vermeye başladı. Vakit iyice geç oldu ve karnı iyice acıktı.

Lokman Hakim ertesi gün de aynı şeyi söyledi. Yine oğlu hesap verinceye kadar iftar iyice gecikti.

Üçüncü gün de aynı şey olunca, dördüncü gün oğlu, lüzumsuz konuşmaları terk etti.

Akşam babası hesap isteyince de:
"- Hesap verme korkusuyla çok az konuştum." dedi.
Lokman Hakim:
"- Gel öyleyse, hemen yemeğini ye!" buyurdu.
 

Harakâni (r.aleyh) bu kıssayı anlattıktan sonra da:
"- Dünyada lüzumsuz konuşmaları terk edenlerin hâli, kıyâmet günü, Lokman Hakim'in oğlunun hâli gibi selâmet olacaktır." buyurdular.

(Harakani, Nûru'l-Ulûm, s.265)