Mesele şu aslında; kendimizi Allah'a sevdirmek...

Nasrettin Hocayı bir köye vaaz ve nasihat vermesi için davet ederler.
Kararlaştırılan gün köye gelen Hoca ''bir kese altın verirseniz konuşurum, yoksa döner giderim'' der.

“Gönül kanat çırpmıyorsa” dedi meczup,

“Can bedene yük olur.”

El sendedir, dil sende, diken sende, gül sende.
Her an imtihandasın, ağlasan da, gülsen de…

Ne zaman umrumda ne mekan benim
Yarından vazgeçtim dünden vazgeçtim

Ne yürek yorulur, ne şiir bıkar,
Söze ötelerden öz vereceksin

Dönülmez akşamın ufkundayız. Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!

Derdime vâkıf değil cânân beni handân bilir
Hakkı vardır şâd olanlar herkesi şâdân bilir 

Gitmemeliydin azizim..
Ben git desemde gitmemeliydin..